Edytujesz Raziel

[[Plik:Raziel_ends.png|thumb|Raziel poświęca się, by oczyścić Kaina]]

[[Plik:Raziel_ends.png|thumb|Raziel poświęca się, by oczyścić Kaina]]

Kain jednak, jak się okazało, nie umarł, a odczuwając "wzywanie" do Kuźni, powrócił tam prędko i szybko pozbył się wskrzeszonego Moebiusa. Gdy duch Rzeźbiarza Czasu pojawił się w świecie spektralnym, tam czekał już na niego Raziel i przeszył go Widmowym Ostrzem, które oczyściło wzrok Moebiusa, i pozwoliło mu ujrzeć [[Bóg Starożytnych|"''poczwarę''"]], którą tak ochoczo czcił i której tak chętnie służył. Raziel napawał się pożeraniem duszy Moebiusa, co wróciło go do Koła Przeznaczenia. Bóg Starożytnych uznał ten czyn za nieistotny, lecz Raziel zaczął już w pełni rozumieć prawdę - był zarówno wampirzym, jak i hyldeńskim czempionem, zbawicielem i niszczycielem (a rola Kaina jako Dziedzica Równowagi była czymś zupełnie osobnym), a niewidzianą mocą, która powodowała "wszelki konflikt i zepsucie", był sam Bóg Starożytnych. Rozumiejąc co musiał zrobić, Raziel przejął kontrolę nad zwłokami Moebiusa, by wrócić do świata materialnego, podstępem sprawiając, że Kain instynktownie przeszył go Łupieżcą. Gdy powłoka Moebiusa zniknęła, ukazując Raziela, Kain próbował go uwolnić, lecz Raziel zdecydował i nie pozwolił mu, odnawiając swoją lojalność do Kaina; ponownie stając się "''jego prawą ręką, jego mieczem''". Ostatecznie Raziel poświęcił się i pozwolił Łupieżcy pożreć jego duszę, uwalniając się od stuleci mąk i cierpienia. Gdy Raziel znika, rozprasza Widmowe Ostrze nasycone duchami równowagi (jego przyszłe ja) w Kainie, oczyszczając go z wszelkiej [[Korupcja Filarów|korupcji]], która nękała go od urodzenia, lecząc jego fizyczne obrażenia i pozwalając mu ujrzeć "prawdziwego wroga" - Boga Starożytnych. Używając nasyconego duszą Raziela Łupieżcy Dusz, Kain był w stanie "pokonać" Boga Starożytnych, a po walce zaczął rozważać ostatni dar, dany mu przez Raziela - nadzieję.

Kain jednak, jak się okazało, nie umarł, a odczuwając "wzywanie" do Kuźni, powrócił tam prędko i szybko pozbył się wskrzeszonego Moebiusa. Gdy duch Rzeźbiarza Czasu pojawił się w świecie spektralnym, tam czekał już na niego Raziel i przeszył go Widmowym Ostrzem, które oczyściło wzrok Moebiusa, i pozwoliło mu ujrzeć [[Bóg Starożytnych|"''poczwarę''"]], którą tak ochoczo czcił i której tak chętnie służył. Raziel napawał się pożeraniem duszy Moebiusa, co wróciło go do Koła Przeznaczenia. Bóg Starożytnych uznał ten czyn za nieistotny, lecz Raziel zaczął już w pełni rozumieć prawdę - był zarówno wampirzym, jak i hyldeńskim czempionem, zbawicielem i niszczycielem (a rola Kaina jako Dziedzica Równowagi była czymś zupełnie osobnym), a niewidzianą mocą, która powodowała "wszelki konflikt i zepsucie", był sam Bóg Starożytnych. Rozumiejąc co musiał zrobić, Raziel przejął kontrolę nad zwłokami Moebiusa, by wrócić do świata materialnego, podstępem sprawiając, że Kain instynktownie przeszył go Łupieżcą. Gdy powłoka Moebiusa zniknęła, ukazując Raziela, Kain próbował go uwolnić, lecz Raziel zdecydował i nie pozwolił mu, odnawiając swoją lojalność do Kaina; ponownie stając się "''jego prawą ręką, jego mieczem''". Ostatecznie Raziel poświęcił się i pozwolił Łupieżcy pożreć jego duszę, uwalniając się od stuleci mąk i cierpienia. Gdy Raziel znika, rozprasza Widmowe Ostrze nasycone duchami równowagi (jego przyszłe ja) w Kainie, oczyszczając go z wszelkiej [[Korupcja Filarów|korupcji]], która nękała go od urodzenia, lecząc jego fizyczne obrażenia i pozwalając mu ujrzeć "prawdziwego wroga" - Boga Starożytnych. Używając nasyconego duszą Raziela Łupieżcy Dusz, Kain był w stanie "pokonać" Boga Starożytnych, a po walce zaczął rozważać ostatni dar, dany mu przez Raziela - nadzieję.

==Tło==

==Tło==